Zondagmorgen begonnen we weer in de kerk. Job mocht de 1e, 2e én 3e Adventskaars aansteken. En… hij had nieuws, goed en blij nieuws! Hij is samen met Sem en Levi grote broer geworden van Emma. Nou, vrolijker nieuws kon er niet in de Adventsbode staan.
De razende reporter was bij ds. Lavooij langs geweest; die kan blijkbaar koken en was zichtbaar druk met het bereiden van Franse uiensoep. Zag er allemaal professioneel uit in de keuken. Hij vertelde wat hij aan het doen was, hoe druk hij bezig is met de voorbereidingen voor de preek én dat hij niet doet aan kerstkadootjes geven! Jammer! Of toch niet? De reporter werd blij van het bericht dat we allemaal een kerstkado kríjgen: Jezus wordt geboren voor ons allemaal! Nou, als dat géén mooi kado is!
Na een filmpje en een vrolijk liedje gingen we in een lange stoet op weg naar…de Rank, of eigenlijk: naar Jeruzalem. Het verhaal gaat over de mooie stad Jeruzalem, die door het Babylonische leger wordt kapotgemaakt. Geen steen blijft er op de ander liggen! De vijand vernietigt alles wat mooi is, óók de tempel. De inwoners worden weggevoerd.
Nou, tot nu toe een gezellig verhaal! Past niet echt bij het vrolijke nieuws in de Adventsbode hè?
Het verhaal gaat verder: jaren later komen de inwoners terug bij Jeruzalem, hoopvol. Maar helaas, het is nog steeds een puinhoop!
Ze zetten echter sámen de schouders eronder en bouwen de stad steen voor steen weer op. Ondertussen valt het niet mee om het leven weer op te pakken: er is honger, maar ook angst dat de vijand zo weer de stad in kunnen komen. De muren om de stad zijn namelijk nog niét gerepareerd.
De angst doet iets met de mensen dáár: ze klagen, ze mopperen, ze maken ruzie…
Dan klinkt er een luide, harde stem vanuit de stad: het is de stem van God. De woorden die Hij spreekt, worden alleen geroepen door een mens, een profeet met de naam Jesaja.
Hij spreekt de mensen toe, hij zegt dat de Heer wéét dat hun leven zwaar is, dat ze veel terugdenken aan de tijd dat ze werden weggevoerd, dat ze bang zijn dat hun huizen, hun eten, hun hele voorzichtig opgebouwde leventje zomaar afgepakt kan worden.
Maar… de Heer zal alles nieuw maken! Alles wat ze nu opbouwen, wat ze in hun moestuinen verbouwen, wat ze oogsten in hun wijngaarden: niemand zal het van ze afpakken. Ze mogen het oogsten en ervan genieten!
Wat een goed nieuws, en steeds meer mensen komen luisteren naar deze goede boodschap!
Jesaja doet er zelfs nog een schepje bovenop: dat nieuwe Jeruzalem zal stralen, nieuwe straten, pleinen met vrolijke, lachende mensen.
De wolf zal samen met het lammetje grazen, net als de leeuw met de koe. De slang zal niet meer giftig zijn, er zal vrede komen!
De Heer vraagt alleen aan de inwoners van Jeruzalem (en aan ons!): willen jullie me helpen? Leef zoals Ik wil dat jullie leven. Lief en behulpzaam zijn, zorgen voor elkaar. Doe je best, dan doe Ik de rest!
Wim heeft prachtige foto’s geschoten tijdens ons gezellige uur in de Rank. Dáár zitten ook vast hele mooie tussen van onze knutselactiviteit. Op een boomstamschijf hebben we ons eigen kersttafereel gemaakt. Met behulp van lijmpistolen hebben we huisjes mét verlichting, dennenboompjes, lantaarns, dennenappels, nepsneeuw en natuurlijk glitters gebruikt. Het was fijn om hulp te hebben van Gert, Wim (al had deze als enige wél zijn huisje met lijm vastgeplakt!) en Marcel.
Volgens mij hebben de 11 kids én de leiding weer genoten. Gelukkig hebben we óók de foto’s nog…😃
