We spreken altijd over zoveel jaar na Christus of zoveel jaar voor Christus. Beide gaan uit van een bepaalde datum van de geboorte van Jezus. Maar zo eenvoudig is het niet, want niemand heeft daarna netjes de dagen en jaren bijgehouden. Sterker nog, op dat gold onze jaartelling nog niet, maar werd de Juliaanse kalender door de Romeinen gehanteerd.
De oorspronkelijke kalender van de Romeinen is gebaseerd op de maanstanden en verdeelde het jaar in twaalf maanden. Het jaar begon bij hen in Maart en eindigde bij februari. Dat verklaart de namen van september (7), oktober (8), november (9) en december (10) en tevens dat bij schrikkeljaren de extra dag bij februari wordt gevoegd. Bij de Romeinen had de week acht dagen, pas rond het jaar 400 van onze jaartelling werd de zevendaagse week ingevoerd. Oorspronkelijk waren er ook twee maanden met de namen quintilis en sextilius.
Julius Caesar liet in het jaar 45 voor Christus de oorspronkelijke kalender aanpassen om allerlei problemen met de oude kalender op te heffen. Het jaar kreeg 365 dagen met eens in de vier jaar een extra schrikkeldag.
Het laatste jaar van de oude jaartelling telde 445 dagen. Tussen november en december werden eenmalig twee maanden toegevoegd, naast de schrikkelmaand die het jaar sowieso al had. een bijzonder jaar met maar liefst 15 maanden en tachtig dagen extra. De maand maart was niet meer de eerste dag van het jaar, maar dat werd twee maanden eerder januari. De naam van de oorspronkelijke vijfde maand (Quintilis) werd toen veranderd in Julius en later werd die van de zesde maand (Sextilis) veranderd in Augustus.
De jaartelling van de Romeinen (vaak afgekort met AUC) start bij de stichting van de stad Rome in 753 voor Christus, dus voor de Romeinen was het begin van onze jaartelling het jaar 753. Aan het begin van de zesde eeuw van onze jaartelling berekende de Scytische monnik en tijdrekenaar Dionysius Exiguus een paastabel met de hierin een nieuwe jaartelling en presenteerde die aan officiële vertegenwoordigers van paus Johannes I. Het duurde echter nog een eeuw voor die jaartelling (AD) breed werd ingevoerd. Hoewel allereerst vanaf de geboorte van Jezus gerekend zou worden, is uiteindelijk gekozen om vanaf de incarnatie van Jezus te gaan tellen. Overigens is dat meteen het jaar 1. Het jaar daarvoor is het jaar 1 voor Christus, het jaar nul bestaat dus niet.
Wanneer deze tijdsrekening wordt gehanteerd en de geschiedenissen van Flavius Josephus daaraan worden gerelateerd ontstaan er problemen, want dan zou Herodes de Grote in vier voor Christus gestorven zijn en die leefde nog toen de wijzen uit het oosten kwamen. Overigens komt die informatie van Flavius Josephus, die ongeveer honderd jaar later leefde en worden daarbij tegenwoordig ook kanttekeningen geplaatst ten aanzien van de betrouwbaarheid.
Kortom: alhoewel onze jaartelling dus lijkt uit te gaan van het geboortejaar van Jezus, lijkt dat niet te kloppen. We weten dus gewoon niet in welk jaar Jezus werd geboren.